hissedilebilecek en güzel his

serbest dalış yaparken vucudunuzun tüm sınırlarını zorlamışsınızdır, inebileceğiniz maksimum derinliğe inmişsinizdir .. artık dayanacak gücünüz kalmamış ve yüzeye bir kaç mt kala tüm nefesinizi vermişsinizdir, aradan geçen süreden sonra aldığınız nefes ilk nefes gibidir ,tüm vucudunuzda rahatlama ve yavaş yavaş ayılma hissi tarifi çok zor.

hoşlandığınız kızın aslında onun da sizden hoşlanıyor olması..

bu denli uzun bir tarife gerek yok. cinsellikten ote sevginin sebep oldugu bir opucugu tattiniz mi? gercekten boyle bir seyin nasil bir his oldugunu deneyimlediyseniz geri kalanlar lafügüzaftır.

bi ara yazarım

sabah tuvalete kendini zor atmışsındır .tuvaletten çıkarken ki o rahatlık anlatılmaz yaşanır dedirten türden

affedilmek

anne sevgisi

hani aileniz dönüp te ne yaparsan yap her türlü arkandayız, sana kefiliz dediği an varya o an işte. bu hissin tarifi yok

birinin sana minnet duyması ya da çok sevdiğin birinin büyük bir hastalığı atlattığını görmek ilk sarılış bunlar tarifsiz

sevildiğini hissetmek

huzur

yoldan geçen bi sokak köpeğinin gelip bacağına falan dolanması kendini sevdirmesi çok güzel ya bak yine bi mutlu oldum

bana bakarak gülümsemesi, balım , minnos demesi

sevilmek kesinlikle sevilmek

bana sanki daha yeni doğmuş çocuğunuzun kucağınıza verilmesiymiş gibi geliyor. tanıdığım insanların suratında ne önce ne sonra öyle bir ifade görmedim şahsen.

sanırım işerkenki hissedilen o his. bende yeri çok büyük

güvenilmek

sevilmek bende en ufak bir his uyandirmiyor.bana kalırsa sevmek gençler.insanı uçuruyor,kafayı güzelleştiriyor, fazladan zaman yaratıyor. (bkz: düşünmekten uyuyamamak)

bu sabah nevresimlerimi değiştirdim. biraz öncede banyomu yaptim. kendimi 10 yaşımdaki çocukluktaymisim gibi hissediyorum. cok guzel bir sey. keşke 10 yaşında olsam..

alarmi kapatip uyumak. ve biyolojik olarak ne zaman uykuya doyarsanız o zaman kalkmaniz muhtesem bi sey ya.

Sevilmek. Tabi hissedebilene. Ben hissedemedim

Güven. Birinin sana güvenmesi öyle güzel hissettiriyor ki her türlü zorlukla mücadele edebilirsin.

(bkz: karşılıklı sevgi) özellikle kollarında evindeymişsin gibi bir his veren biriyle berabersen.

Aşık olmak ve aşık olduğunuz kişiyle sevgili olmak asiri bi güzel his gerçekten. Mutlu olduğum çok fazla an oldu ama üzülerek söylemek isterim ki malum şahsa sarıldığım da hissettiğim mutluluğu başka bi yerde hissetmedim. Ama insan büyüyünce anlık mutluluk veren şeylerden vazgeçiyo mutlu ettiği kadar da üzdü sonuç olarak neyse napıyoruz bizi üzen şeylerden sıyrılıyoruz.

istediğin bir şeyi çaba sonucu elde ettiğinde duyduğun başarı hissi

Uzun aylar veya yıllar sonunda aileye kavuşmak

Su hani birine karsi icindekileri tercume edicek kelime bulamazken o senin gozlerine bakinca anlarya iste en guzel his budur abi(old but good days)

Bence, beklenmeyen bir anda beklenmeyen kişiden ihtiyacın olanın karşılanması. Kısaca çaresizlikten çekip çıkarılmak da diyebiliriz.

Evden çıktıktan sonra maskenin ağzımda olmadığını farketmem ve aynı hızla arka cebimde bulmam

Onur

:)))

Evcil veya sokak hayvanı sevdiğimde böyle gözlerinde bir ışık görür gibi oluyorum. Tatlı tatlı bakıyorlar o bakış beni yumuşacık yapıyor. O an hissettiğim duygu çok güzel, çok sıcacık

Kesinlikle anne/baba olduğun an içini kaplayan o his. O an hissettiğin duygunun bir tarifi olmaz bence.

Hedeflerinin tek tek gerçekleştiğini görmek ve kendinle gurur duymak.

sevilmek/düşünülmek

sevildiğini, önemsendiğini hissettiğin anki histir ya bence.

Sevilmek ( daha hiç yaşamadım ama bence öyle yani)

Güven... Hiç tereddüt etmeden güvenebileceğiniz birinin olması hissi mükemmel

Aylar sonra aradım ve sesini duydum sözlük. Sesini duydum. Çok mutluyum sözlük. İmkanım varken aradım ve sesini duydum. Beni sevmese de, beni görmek dahi istemese bile ben onun sesini duyabildim. Ne hissediyorum bilmiyorum ama aylar sonra ilk defa düşünmeden bir şey yaptım aradım. Aylar sonra ilk defa yanlış bir şey yapmayayım diye düşünmedim ve aradım. Bir daha aramam ama sesini duyabildim. Sırtımdan çok büyük bir yük kalktı. 2 hafta sonra ameliyat olacağım. Ona ihtiyacım vardı. Ah be.

melankolinin verdiği his bana hep en güzel rahat anımmış gibi hissettiriyo düşünüyorumda mutlu olmak bile gerici aslında çünkü mutluluk söndüğünde boşa düşmüş hissi var kızgın öfkeli olsan seni yorar. Melankoli sakinlik verir sakinlliğin arasına hafif hüzün ekleyip sana yorgunluğunu atman için en güzel hisssi verir (bence böyle yani sence olmayabilir tabi)

(bkz: Birinin sana güvenmesi)

Huzur. Tam huzurlu hissedecekken her şeyin kötüleşmesinden yoruldum.

Ameliyattan çıkmışım gözlerimi açtığımda elimi tutuyordu, narkozun etkisi hâlâ geçmemiş olmasına rağmen o an'a dair hatırladığım, hissettiğim tek şey O idi. Tarifi imkansız ama sanırsam evet evet sevgi...

Henüz hissedemediklerimizdir.

Uzun süren açlık sonrası yemek, çok yorgun-perişan günün sonunda yatağa yatmak, sıcağın ortasında serin suya atlamak, çok ağrıyan yerinin bir kütletmeyle ağrısının tamamen geçmesi... bu tarz örnekler çoğaltılabilir.

Çıkarsız ve karşılıksız bir şekilde gönüllülük bilinciyle yapılan eylemler sonrası hissedilen his. Üniversiteyle birlikte hayatıma giren gönüllülük projeleri bu hayatta iyi ki dediğim ve hayatı yaşadığımı hissettiğim gerçek anlardı.

En güzel his şudur demek istemiyorum ama umarım hayat hepimize, her seferinde en güzel dediğimizden daha güzel hisler yaşatır.

Hızın yarattığı o gerilim beyninizde her şeyi birbirine katarken dikkatsizleşiyordunuz ama bir o kadar da yolun en uzak noktasına, gideceğiniz yere odaklanıyordunuz. Ölebilirsiniz fakat zevkli olan da zaten bu değil mi? Riskli ve alkollü ilişkilerde, gerçek bir insan kadar aciz hissederken gecenin köründe içinizde bir başkasına zarar verme dürtüsüyle yaşayan o canavarın size hissettirdiği kadar sosyal bir insan gibi hissediyordunuz. Canavar izin verdiği kadar sarhoş oluyor, benliğinizi kaybediyordunuz ve kaybettikçe karşınızdakinin zevk almasına izin veriyordunuz ve onun da size zevk almanıza izin verebilecek biri olup olmadığının riskini alıyordunuz, o riski kaderinizde hissediyordunuz. Bir hayvan gibi yaşadığınız o hayatta gerçekleştirdiğiniz insani eylemleri bile günün birinde bir başkasına köpek gibi aşık olup hayvanileştireceğinizi biliyordunuz. Aşk insanların midelerinde masum kelebeklerin uçuşmalarına sebep oluyordu fakat siz, beyninizde saplantı sinapsları kuruyordunuz; aşkın sizi değiştirmesine izin vermiyordunuz. Yine de vazgeçmiyordunuz. Kalbiniz aşkı ararken siz zihninizin dehlizlerinde kayboluyordunuz. Kalbinizi dinlemiyordunuz ve evinizin yolunu kaybediyordunuz. Rotanızı bir tene doğru oluşturuyor, o tende veya bir şişede yok oluyordunuz çünkü “ona” giden yollar hariç tüm yollar çıkmaz sokaktı. Yok oldukça yaralarınızı var ediyordunuz. O yaraları iyileştiren yine aynı kişiyse misafiri olduğunuz tende umduğunuzu yediğiniz için yaşadığınıza şükrediyor, değilse yaşadığınıza lanet ediyordunuz. Yine vazgeçmiyor, içten içe aramaya devam ediyordunuz….. Birini kırarken kalbinin ellerinizde olduğundan eminsiniz fakat içten içe mağrur olanın siz olduğunu biliyorsanız adaleti yaratan o Tanrı siz oluyordunuz ve gerçek Tanrı’nın adaletsizliğiyle savaşıp güçsüzlüğünüze de yeniliyordunuz. İnançsız insan yenilirdi, siz de vicdanınızdaki inançsızlığı fark ediyor ve o basit insanlar gibi hissediyordunuz. Bahanelerinizi de yaratıyordunuz çünkü bir insandınız. Birini kırabilecek psikolojik güce sahipsiniz fakat kendinize inancınız yok çünkü siz bahanelerle ittifaklar kuruyordunuz. Kendine inanmayan Tanrı ile savaşamazdı ve sırf insan gibi hissettirdiği için kaybetmekten de zevk alıyordunuz. Kendinize karşı acizleştikçe insan oluyor fakat özünüzü kaybediyordunuz ama insan olabildikçe zevki hissedebiliyordunuz.